Επιμέλεια: Αυγέρη Αθανασία
Δημοκρατία ένας όρος, τον οποίο γέννησε η Ελλάδα της αρχαιότητας και σημαίνει την ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, δηλαδή ΑΜΕΣΗ διαχείριση των πολιτικών πραγμάτων από το σώμα των ενεργών πολιτών.
Για τους προγόνους μας, η
Δημοκρατία αποτελούσε την ανώτατη βαθμίδα της πολιτικής Τέχνης και ακόμη
και σήμερα η κατάκτηση της θεωρείται το σημαντικότερο επίτευγμα για
κάθε λαό.
Η Βουλή των Ελλήνων
είναι το κοινοβούλιο της Ελλάδας.
Σύμφωνα με το υφιστάμενο σε ισχύ
Σύνταγμα (του 1975) αποτελεί ένα μονομελές νομοθετικό σώμα, που
συγκροτείται από 300 μέλη (Βουλευτές), που εκλέγονται από το εκλογικό
σώμα ,το λαό , για τετραετή θητεία με σκοπό την αντιπροσώπευση του και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του και φυσικά τη διατήρηση της δημοκρατίας.
Η Βουλή είναι αυτή που νομοθετεί αλλά και ελέγχει την εκάστοτε κυβέρνηση της χώρας.
Πιο συγκεκριμένα, η νομοθετική λειτουργία, δηλαδή η ψήφιση των νομοσχεδίων
και των προτάσεων νόμου και ο κοινοβουλευτικός έλεγχος προς την
Κυβέρνηση, αποτελούν τον πυρήνα του κοινοβουλευτικού έργου. Η πρόταση δυσπιστίας είναι
ένα από τα μέσα ελέγχου της Κυβέρνησης από τη Βουλή αλλά όχι το μόνο
καθώς το Σύνταγμα και, κυρίως, ο Κανονισμός της Βουλής προβλέπουν και
άλλα μέσα άσκησης του Κοινοβουλευτικού ελέγχου. Με αυτά, είτε ζητούνται
πληροφορίες και διευκρινίσεις από την Κυβέρνηση, είτε ασκείται έλεγχος
για την πολιτική της σε έναν ορισμένο τομέα για πράξεις ή παραλείψεις
της.
Δυστυχώς,
όμως σήμερα η Βουλή αδυνατεί να εκτελέσει το έργο της και αντι να
διεκδικεί τα δικαιώματα του λαού, όπως ορίζετε από το νόμο γίνετε
συνεχώς συνένοχος στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της εκάστοτε κυβέρνησης. Δεν
γίνονται δημοψηφίσματα, κανείς δεν ρωτάει τον πολίτη για τους φόρους
που πληρώνει, για τις κυβερνητικές δαπάνες, τα μέτρα που παίρνονται ή
δεν παίρνονται για την παιδεία, την υγεία , το μεταναστευτικό, τη
δικαιοσύνη, την ευθύνη των υπουργών και των βουλευτών.
Αυτό πρέπει να αλλάξει. Το κοινοβούλιο θα πρέπει πλέον να σταματήσει να δρα μόνο του. Η παραβίαση του συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής αποτελεί καθημερινό φαινόμενο.
Αυτό πρέπει να αλλάξει. Το κοινοβούλιο θα πρέπει πλέον να σταματήσει να δρα μόνο του. Η παραβίαση του συντάγματος και του κανονισμού της Βουλής αποτελεί καθημερινό φαινόμενο.
Τέλος,
το πλέον προκλητικό είναι ότι τα αδικήματα των υπουργών παραγράφονται
με διαδικασίες εξπρές και οι βουλευτές παραμένουν ατιμώρητοι για όλα τα
αστικά και ποινικά αδικήματα που διαπράττουν, επικαλούμενοι την ασυλία
τους. Όλα αυτά πρέπει να σταματήσουν αν θέλουμε να μιλάμε για ένα υγιές
πολιτικό σύστημα. Ζούμε στην εποχή της διαφθοράς και της εκμετάλλευσης
και αυτό πρέπει να σταματήσει. Ναι, εμείς έχουμε επιλέξει όλους όσους
βρίσκονται μέσα σ ΄ αυτό το κτίριο, εμείς τους έχουμε δώσει το δικαίωμα
να είναι εκεί και να μας εκπροσωπούν αλλά με άλλους όρους και άλλες
προϋποθέσεις όχι με όλα όσα κάνουν σήμερα. Και φυσικά όχι για την υπεράσπιση των συμφερόντων της μειοψηφίας.
Επιμέλεια: Αυγέρη Αθανασία
*Την ευθύνη στα κείμενα που αναρτούνται στο o-delalis.blogspot.gr φέρει ο υπογράφων ή η πηγή, και δεν αποτελούν απαραίτητα θέση και άποψη του παρόντος ιστολογίου o-delalis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου